павыпада́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыпада́ны павыпада́ная павыпада́нае павыпада́ныя
Р. павыпада́нага павыпада́най
павыпада́нае		 павыпада́нага павыпада́ных
Д. павыпада́наму павыпада́най павыпада́наму павыпада́ным
В. павыпада́ны (неадуш.)
павыпада́нага (адуш.)		 павыпада́ную павыпада́нае павыпада́ныя (неадуш.)
павыпада́ных (адуш.)
Т. павыпада́ным павыпада́най
павыпада́наю		 павыпада́ным павыпада́нымі
М. павыпада́ным павыпада́най павыпада́ным павыпада́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)