павымо́шчваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павымо́шчваю павымо́шчваем
2-я ас. павымо́шчваеш павымо́шчваеце
3-я ас. павымо́шчвае павымо́шчваюць
Прошлы час
м. павымо́шчваў павымо́шчвалі
ж. павымо́шчвала
н. павымо́шчвала
Загадны лад
2-я ас. павымо́шчвай павымо́шчвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павымо́шчваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)