павымо́шчваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павымо́шчваны павымо́шчваная павымо́шчванае павымо́шчваныя
Р. павымо́шчванага павымо́шчванай
павымо́шчванае		 павымо́шчванага павымо́шчваных
Д. павымо́шчванаму павымо́шчванай павымо́шчванаму павымо́шчваным
В. павымо́шчваны (неадуш.)
павымо́шчванага (адуш.)		 павымо́шчваную павымо́шчванае павымо́шчваныя (неадуш.)
павымо́шчваных (адуш.)
Т. павымо́шчваным павымо́шчванай
павымо́шчванаю		 павымо́шчваным павымо́шчванымі
М. павымо́шчваным павымо́шчванай павымо́шчваным павымо́шчваных

Кароткая форма: павымо́шчвана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)