павымо́шчваны
прыметнік, адносны
| павымо́шчваны | павымо́шчваная | павымо́шчванае | павымо́шчваныя | |
| павымо́шчванага | павымо́шчванай павымо́шчванае |
павымо́шчванага | павымо́шчваных | |
| павымо́шчванаму | павымо́шчванай | павымо́шчванаму | павымо́шчваным | |
| павымо́шчваны ( павымо́шчванага ( |
павымо́шчваную | павымо́шчванае | павымо́шчваныя ( павымо́шчваных ( |
|
| павымо́шчваным | павымо́шчванай павымо́шчванаю |
павымо́шчваным | павымо́шчванымі | |
| павымо́шчваным | павымо́шчванай | павымо́шчваным | павымо́шчваных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)