павымо́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павымо́чваю павымо́чваем
2-я ас. павымо́чваеш павымо́чваеце
3-я ас. павымо́чвае павымо́чваюць
Прошлы час
м. павымо́чваў павымо́чвалі
ж. павымо́чвала
н. павымо́чвала
Загадны лад
2-я ас. павымо́чвай павымо́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павымо́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)