павыку́рваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыку́рваны павыку́рваная павыку́рванае павыку́рваныя
Р. павыку́рванага павыку́рванай
павыку́рванае		 павыку́рванага павыку́рваных
Д. павыку́рванаму павыку́рванай павыку́рванаму павыку́рваным
В. павыку́рваны (неадуш.)
павыку́рванага (адуш.)		 павыку́рваную павыку́рванае павыку́рваныя (неадуш.)
павыку́рваных (адуш.)
Т. павыку́рваным павыку́рванай
павыку́рванаю		 павыку́рваным павыку́рванымі
М. павыку́рваным павыку́рванай павыку́рваным павыку́рваных

Кароткая форма: павыку́рвана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)