павызваля́ны
прыметнік, адносны
| павызваля́ны | павызваля́ная | павызваля́нае | павызваля́ныя | |
| павызваля́нага | павызваля́най павызваля́нае |
павызваля́нага | павызваля́ных | |
| павызваля́наму | павызваля́най | павызваля́наму | павызваля́ным | |
| павызваля́ны ( павызваля́нага ( |
павызваля́ную | павызваля́нае | павызваля́ныя ( павызваля́ных ( |
|
| павызваля́ным | павызваля́най павызваля́наю |
павызваля́ным | павызваля́нымі | |
| павызваля́ным | павызваля́най | павызваля́ным | павызваля́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)