павыжына́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыжына́ты павыжына́тая павыжына́тае павыжына́тыя
Р. павыжына́тага павыжына́тай
павыжына́тае		 павыжына́тага павыжына́тых
Д. павыжына́таму павыжына́тай павыжына́таму павыжына́тым
В. павыжына́ты (неадуш.)
павыжына́тага (адуш.)		 павыжына́тую павыжына́тае павыжына́тыя (неадуш.)
павыжына́тых (адуш.)
Т. павыжына́тым павыжына́тай
павыжына́таю		 павыжына́тым павыжына́тымі
М. павыжына́тым павыжына́тай павыжына́тым павыжына́тых

Кароткая форма: павыжына́та.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)