павыдрэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыдрэ́ю павыдрэ́ем
2-я ас. павыдрэ́еш павыдрэ́еце
3-я ас. павыдрэ́е павыдрэ́юць
Прошлы час
м. павыдрэ́ў павыдрэ́лі
ж. павыдрэ́ла
н. павыдрэ́ла
Загадны лад
2-я ас. павыдрэ́й павыдрэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыдрэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)