павыгаро́джваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыгаро́джваны павыгаро́джваная павыгаро́джванае павыгаро́джваныя
Р. павыгаро́джванага павыгаро́джванай
павыгаро́джванае		 павыгаро́джванага павыгаро́джваных
Д. павыгаро́джванаму павыгаро́джванай павыгаро́джванаму павыгаро́джваным
В. павыгаро́джваны (неадуш.)
павыгаро́джванага (адуш.)		 павыгаро́джваную павыгаро́джванае павыгаро́джваныя (неадуш.)
павыгаро́джваных (адуш.)
Т. павыгаро́джваным павыгаро́джванай
павыгаро́джванаю		 павыгаро́джваным павыгаро́джванымі
М. павыгаро́джваным павыгаро́джванай павыгаро́джваным павыгаро́джваных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)