павыгара́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. павыгара́е павыгара́юць
Прошлы час
м. павыгара́ў павыгара́лі
ж. павыгара́ла
н. павыгара́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час павыгара́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)