павыву́чваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыву́чваны павыву́чваная павыву́чванае павыву́чваныя
Р. павыву́чванага павыву́чванай
павыву́чванае		 павыву́чванага павыву́чваных
Д. павыву́чванаму павыву́чванай павыву́чванаму павыву́чваным
В. павыву́чваны (неадуш.)
павыву́чванага (адуш.)		 павыву́чваную павыву́чванае павыву́чваныя (неадуш.)
павыву́чваных (адуш.)
Т. павыву́чваным павыву́чванай
павыву́чванаю		 павыву́чваным павыву́чванымі
М. павыву́чваным павыву́чванай павыву́чваным павыву́чваных

Кароткая форма: павыву́чвана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)