паву́дзіць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паву́джу паву́дзім
2-я ас. паву́дзіш паву́дзіце
3-я ас. паву́дзіць паву́дзяць
Прошлы час
м. паву́дзіў паву́дзілі
ж. паву́дзіла
н. паву́дзіла
Загадны лад
2-я ас. паву́дзі паву́дзіце
Дзеепрыслоўе
прош. час паву́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)