паво́ліць
‘пусціць каго-небудзь, што-небудзь свабодней’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| паво́лю | паво́лім | |
| паво́ліш | паво́ліце | |
| паво́ліць | паво́ляць | |
| Прошлы час | ||
| паво́ліў | паво́лілі | |
| паво́ліла | ||
| паво́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| паво́ль | паво́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| паво́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)