паво́ліць
‘пусціць каго-небудзь, што-небудзь свабодней’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
паво́лю | паво́лім | |
паво́ліш | паво́ліце | |
паво́ліць | паво́ляць | |
Прошлы час | ||
паво́ліў | паво́лілі | |
паво́ліла | ||
паво́ліла | ||
Загадны лад | ||
паво́ль | паво́льце | |
Дзеепрыслоўе | ||
паво́ліўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)