паве́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́чны паве́чная паве́чнае паве́чныя
Р. паве́чнага паве́чнай
паве́чнае
паве́чнага паве́чных
Д. паве́чнаму паве́чнай паве́чнаму паве́чным
В. паве́чны (неадуш.)
паве́чнага (адуш.)
паве́чную паве́чнае паве́чныя (неадуш.)
паве́чных (адуш.)
Т. паве́чным паве́чнай
паве́чнаю
паве́чным паве́чнымі
М. паве́чным паве́чнай паве́чным паве́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)