паваява́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паваю́ю паваю́ем
2-я ас. паваю́еш паваю́еце
3-я ас. паваю́е паваю́юць
Прошлы час
м. паваява́ў паваява́лі
ж. паваява́ла
н. паваява́ла
Загадны лад
2-я ас. паваю́й паваю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паваява́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)