павашчы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павашчу́ паво́шчым
2-я ас. паво́шчыш паво́шчыце
3-я ас. паво́шчыць паво́шчаць
Прошлы час
м. павашчы́ў павашчы́лі
ж. павашчы́ла
н. павашчы́ла
Загадны лад
2-я ас. павашчы́ павашчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час павашчы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)