павар’ява́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павар’ю́ю павар’ю́ем
2-я ас. павар’ю́еш павар’ю́еце
3-я ас. павар’ю́е павар’ю́юць
Прошлы час
м. павар’ява́ў павар’ява́лі
ж. павар’ява́ла
н. павар’ява́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час павар’ява́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)