паварката́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паварко́ча паварко́чуць
Прошлы час
м. паварката́ў паварката́лі
ж. паварката́ла
н. паварката́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паварката́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)