павалачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павалачу́ павало́чым
2-я ас. павало́чыш павало́чыце
3-я ас. павало́чыць павало́чаць
Прошлы час
м. павалачы́ў павалачы́лі
ж. павалачы́ла
н. павалачы́ла
Загадны лад
2-я ас. павалачы́ павалачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час павалачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)