пабядзі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пабядзі́тавы пабядзі́тавая пабядзі́тавае пабядзі́тавыя
Р. пабядзі́тавага пабядзі́тавай
пабядзі́тавае		 пабядзі́тавага пабядзі́тавых
Д. пабядзі́таваму пабядзі́тавай пабядзі́таваму пабядзі́тавым
В. пабядзі́тавы (неадуш.)
пабядзі́тавага (адуш.)		 пабядзі́тавую пабядзі́тавае пабядзі́тавыя (неадуш.)
пабядзі́тавых (адуш.)
Т. пабядзі́тавым пабядзі́тавай
пабядзі́таваю		 пабядзі́тавым пабядзі́тавымі
М. пабядзі́тавым пабядзі́тавай пабядзі́тавым пабядзі́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)