пабядзі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пабядзі́т
Р. пабядзі́ту
Д. пабядзі́ту
В. пабядзі́т
Т. пабядзі́там
М. пабядзі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)