пабягу́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пабягу́нка | пабягу́нкі | |
| пабягу́нкі | пабягу́нак | |
| пабягу́нцы | пабягу́нкам | |
| пабягу́нку | пабягу́нак | |
| пабягу́нкай пабягу́нкаю |
пабягу́нкамі | |
| пабягу́нцы | пабягу́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)