пабы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабу́ду пабу́дзем
2-я ас. пабу́дзеш пабу́дзеце
3-я ас. пабу́дзе пабу́дуць
Прошлы час
м. пабы́ў пабылі́
ж. пабыла́
н. пабыло́
Загадны лад
2-я ас. пабу́дзь пабу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)