пабыва́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабыва́ю пабыва́ем
2-я ас. пабыва́еш пабыва́еце
3-я ас. пабыва́е пабыва́юць
Прошлы час
м. пабыва́ў пабыва́лі
ж. пабыва́ла
н. пабыва́ла
Загадны лад
2-я ас. пабыва́й пабыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)