пабуя́ніць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабуя́ню пабуя́нім
2-я ас. пабуя́ніш пабуя́ніце
3-я ас. пабуя́ніць пабуя́няць
Прошлы час
м. пабуя́ніў пабуя́нілі
ж. пабуя́ніла
н. пабуя́ніла
Загадны лад
2-я ас. пабуя́нь пабуя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабуя́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)