пабу́хаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабу́хаю пабу́хаем
2-я ас. пабу́хаеш пабу́хаеце
3-я ас. пабу́хае пабу́хаюць
Прошлы час
м. пабу́хаў пабу́халі
ж. пабу́хала
н. пабу́хала
Загадны лад
2-я ас. пабу́хай пабу́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабу́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)