пабу́сяць

‘пацалаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабу́сяю пабу́сяем
2-я ас. пабу́сяеш пабу́сяеце
3-я ас. пабу́сяе пабу́сяюць
Прошлы час
м. пабу́сяў пабу́сялі
ж. пабу́сяла
н. пабу́сяла
Загадны лад
2-я ас. пабу́сяй пабу́сяйце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабу́сяўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)