пабурэ́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пабурэ́е пабурэ́юць
Прошлы час
м. пабурэ́ў пабурэ́лі
ж. пабурэ́ла
н. пабурэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пабурэ́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)