пабурча́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пабурчу́ | пабурчы́м | |
пабурчы́ш | пабурчыце́ | |
пабурчы́ць | пабурча́ць | |
Прошлы час | ||
пабурча́ў | пабурча́лі | |
пабурча́ла | ||
пабурча́ла | ||
Загадны лад | ||
пабурчы́ | пабурчы́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
пабурча́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)