пабуркава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабурку́ю пабурку́ем
2-я ас. пабурку́еш пабурку́еце
3-я ас. пабурку́е пабурку́юць
Прошлы час
м. пабуркава́ў пабуркава́лі
ж. пабуркава́ла
н. пабуркава́ла
Загадны лад
2-я ас. пабурку́й пабурку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабуркава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)