пабуркава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пабурку́ю | пабурку́ем | |
пабурку́еш | пабурку́еце | |
пабурку́е | пабурку́юць | |
Прошлы час | ||
пабуркава́ў | пабуркава́лі | |
пабуркава́ла | ||
пабуркава́ла | ||
Загадны лад | ||
пабурку́й | пабурку́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
пабуркава́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)