пабулько́тванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пабулько́тванне | |
пабулько́твання | |
пабулько́тванню | |
пабулько́тванне | |
пабулько́тваннем | |
пабулько́тванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)