пабу́лькаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабу́лькаю пабу́лькаем
2-я ас. пабу́лькаеш пабу́лькаеце
3-я ас. пабу́лькае пабу́лькаюць
Прошлы час
м. пабу́лькаў пабу́лькалі
ж. пабу́лькала
н. пабу́лькала
Загадны лад
2-я ас. пабу́лькай пабу́лькайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабу́лькаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)