пабу́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабу́каю пабу́каем
2-я ас. пабу́каеш пабу́каеце
3-я ас. пабу́кае пабу́каюць
Прошлы час
м. пабу́каў пабу́калі
ж. пабу́кала
н. пабу́кала
Загадны лад
2-я ас. пабу́кай пабу́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабу́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)