пабузі́ць

‘пашумець, паскандаліць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабужу́ пабузі́м
2-я ас. пабузі́ш пабузіце́
3-я ас. пабузі́ць пабузя́ць
Прошлы час
м. пабузі́ў пабузі́лі
ж. пабузі́ла
н. пабузі́ла
Загадны лад
2-я ас. пабузі́ пабузі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пабузі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)