пабужа́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пабужа́нка пабужа́нкі
Р. пабужа́нкі пабужа́нак
Д. пабужа́нцы пабужа́нкам
В. пабужа́нку пабужа́нак
Т. пабужа́нкай
пабужа́нкаю
пабужа́нкамі
М. пабужа́нцы пабужа́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)