пабудо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пабудо́ўка | пабудо́ўкі | |
| пабудо́ўкі | пабудо́вак | |
| пабудо́ўцы | пабудо́ўкам | |
| пабудо́ўку | пабудо́ўкі | |
| пабудо́ўкай пабудо́ўкаю |
пабудо́ўкамі | |
| пабудо́ўцы | пабудо́ўках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)