пабудо́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
пабудо́ва | пабудо́вы | |
пабудо́вы | пабудо́ў | |
пабудо́ве | пабудо́вам | |
пабудо́ву | пабудо́вы | |
пабудо́вай пабудо́ваю |
пабудо́вамі | |
пабудо́ве | пабудо́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)