пабубні́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабубню́ пабубні́м
2-я ас. пабубні́ш пабубні́це
3-я ас. пабубні́ць пабубня́ць
Прошлы час
м. пабубні́ў пабубні́лі
ж. пабубні́ла
н. пабубні́ла
Загадны лад
2-я ас. пабубні́ пабубні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пабубні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)