пабрыка́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабрыка́ю пабрыка́ем
2-я ас. пабрыка́еш пабрыка́еце
3-я ас. пабрыка́е пабрыка́юць
Прошлы час
м. пабрыка́ў пабрыка́лі
ж. пабрыка́ла
н. пабрыка́ла
Загадны лад
2-я ас. пабрыка́й пабрыка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабрыка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)