пабры́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабры́каю пабры́каем
2-я ас. пабры́каеш пабры́каеце
3-я ас. пабры́кае пабры́каюць
Прошлы час
м. пабры́каў пабры́калі
ж. пабры́кала
н. пабры́кала
Дзеепрыслоўе
прош. час пабры́каўшы

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)