пабрыдчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабрыдчэ́ю пабрыдчэ́ем
2-я ас. пабрыдчэ́еш пабрыдчэ́еце
3-я ас. пабрыдчэ́е пабрыдчэ́юць
Прошлы час
м. пабрыдчэ́ў пабрыдчэ́лі
ж. пабрыдчэ́ла
н. пабрыдчэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пабрыдчэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)