пабрыдзе́ць

‘стаць брыдкім, агідным’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабрыдзе́ю пабрыдзе́ем
2-я ас. пабрыдзе́еш пабрыдзе́еце
3-я ас. пабрыдзе́е пабрыдзе́юць
Прошлы час
м. пабрыдзе́ў пабрыдзе́лі
ж. пабрыдзе́ла
н. пабрыдзе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пабрыдзе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)