пабруко́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
пабруко́ваны | пабруко́ваная | пабруко́ванае | пабруко́ваныя | |
пабруко́ванага | пабруко́ванай пабруко́ванае |
пабруко́ванага | пабруко́ваных | |
пабруко́ванаму | пабруко́ванай | пабруко́ванаму | пабруко́ваным | |
пабруко́ваны пабруко́ванага |
пабруко́ваную | пабруко́ванае | пабруко́ваныя пабруко́ваных |
|
пабруко́ваным | пабруко́ванай пабруко́ванаю |
пабруко́ваным | пабруко́ванымі | |
пабруко́ваным | пабруко́ванай | пабруко́ваным | пабруко́ваных |
Кароткая форма: пабруко́вана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)