пабруко́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пабруко́ваны пабруко́ваная пабруко́ванае пабруко́ваныя
Р. пабруко́ванага пабруко́ванай
пабруко́ванае		 пабруко́ванага пабруко́ваных
Д. пабруко́ванаму пабруко́ванай пабруко́ванаму пабруко́ваным
В. пабруко́ваны
пабруко́ванага		 пабруко́ваную пабруко́ванае пабруко́ваныя
пабруко́ваных
Т. пабруко́ваным пабруко́ванай
пабруко́ванаю		 пабруко́ваным пабруко́ванымі
М. пабруко́ваным пабруко́ванай пабруко́ваным пабруко́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)