пабрукава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабруку́ю пабруку́ем
2-я ас. пабруку́еш пабруку́еце
3-я ас. пабруку́е пабруку́юць
Прошлы час
м. пабрукава́ў пабрукава́лі
ж. пабрукава́ла
н. пабрукава́ла
Загадны лад
2-я ас. пабруку́й пабруку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабрукава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)