пабрукава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пабруку́ю | пабруку́ем | |
пабруку́еш | пабруку́еце | |
пабруку́е | пабруку́юць | |
Прошлы час | ||
пабрукава́ў | пабрукава́лі | |
пабрукава́ла | ||
пабрукава́ла | ||
Загадны лад | ||
пабруку́й | пабруку́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
пабрукава́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)