пабрудзе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабрудзе́ю пабрудзе́ем
2-я ас. пабрудзе́еш пабрудзе́еце
3-я ас. пабрудзе́е пабрудзе́юць
Прошлы час
м. пабрудзе́ў пабрудзе́лі
ж. пабрудзе́ла
н. пабрудзе́ла
Загадны лад
2-я ас. пабрудзе́й пабрудзе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабрудзе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)