пабо́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пабо́жнік | пабо́жнікі | |
| пабо́жніка | пабо́жнікаў | |
| пабо́жніку | пабо́жнікам | |
| пабо́жніка | пабо́жнікаў | |
| пабо́жнікам | пабо́жнікамі | |
| пабо́жніку | пабо́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)