пабла́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пабла́жнік | пабла́жнікі | |
| пабла́жніка | пабла́жнікаў | |
| пабла́жніку | пабла́жнікам | |
| пабла́жніка | пабла́жнікаў | |
| пабла́жнікам | пабла́жнікамі | |
| пабла́жніку | пабла́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)