пабаўта́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабаўта́ю пабаўта́ем
2-я ас. пабаўта́еш пабаўта́еце
3-я ас. пабаўта́е пабаўта́юць
Прошлы час
м. пабаўта́ў пабаўта́лі
ж. пабаўта́ла
н. пабаўта́ла
Загадны лад
2-я ас. пабаўта́й пабаўта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабаўта́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)